علائم زخم دیابتی

زخم پا یکی از شایع ترین و جدی ترین عوارض برای افراد مبتلا به دیابت است که طبق گفته انجمن پزشکی پا، تقریباً در 15 درصد از بیماران رخ می دهد. زخم دیابتی در پا می تواند در هر فردی که دیابت نوع 1 و 2 دارد رخ دهد و به زخم باز پا اشاره دارد که معمولاً در زیر انگشتان شست پا و در پایین پا ایجاد می شود.

دلایل اصلی ابتلا به زخم پا در افراد دیابتی عبارتند از:

• ضربه یا آسیب به پا
• کفش نامناسب
• جریان خون ضعیف به پا
• افزایش فشار به پا
• آسیب عصبی به این معنی است که شما نمی توانید پاهای خود را به درستی احساس کنید

اگر برای مدت طولانی زخم دیابتی روی پا داشته اید، در معرض خطر بیشتری برای عفونت هستید که می تواند از زخم به استخوان سرایت کند.

در حالی که آنتی بیوتیک هایی وجود دارند که می توانند این عفونت ها را درمان کنند، اگر استخوان بیش از حد آسیب دیده باشد، پا باید برداشته یا قطع شود.

بنابراین بیماران و مراقبان باید بتوانند این نوع زخم ها را شناسایی کنند تا از بدتر شدن آنها جلوگیری کنند. پس چگونه متوجه می شوید که زخم پای دیابتی دارید؟

بیشتر بخوانید : زخم دیابتی

علائم زخم دیابتی

اگر زخم در مرحله پیشرفته باشد، باید آشکار باشد. زخم پا مانند یک دهانه قرمز گرد در پوست به نظر می رسد که با پوست ضخیم پینه بسته شده است. زخم های شدید می توانند به اندازه ای عمیق باشند که تاندون ها یا استخوان ها را در معرض دید قرار دهند. با این حال، علائم دیگر ممکن است به راحتی قابل تشخیص نباشد یا می تواند نشانه ای از مشکل دیگری باشد. همانطور که گفته شد، در اینجا برخی از علائم رایج زخم پای دیابتی وجود دارد که باید مراقب آنها بود.

شایع ترین علائم زخم پای دیابتی عبارتند از :

تورم و قرمزی غیرمعمول: در مراحل اولیه زخم پا، ممکن است متوجه تحریک یا تورم پوست اطراف زخم شوید. همچنین ممکن است احساس گرما در نزدیکی ناحیه آسیب دیده وجود داشته باشد که می تواند به دلیل نوروپاتی محیطی (آسیب به اعصاب) باشد.

تخلیه روی جوراب یا کفش: ممکن است ترشحاتی را مشاهده کنید که از زخم خارج شده و کفش و جوراب شما را لکه دار کند. همه انواع زخم های باز دارای نوعی زهکشی هستند که از ترکیبی از چرک، خون و مایعات دیگر تشکیل شده است و می تواند نشانه عفونت باشد، اما نه همیشه. اگر متوجه ترشحات ناشی از زخم روی پای خود شدید، بلافاصله با پزشک تماس بگیرید. بوی تند نیز ممکن است همراه با این ترشح باشد.

تغییر رنگ: یکی از شایع ترین نشانه های زخم پای دیابتی، بافت سیاه یا قهوه ای به نام اسکار است که اغلب به دلیل عدم جریان خون در پاها در اطراف زخم ظاهر می شود. زخم هایی که تا مراحلی که توسط اسکار پوشانده شده اند پیشرفت کرده اند می توانند منجر به مشکلات شدید شوند. پوست پاره شده روی زخم مسیر دسترسی آسانی را برای ورود باکتری ها به بدن فراهم می کند، جایی که ممکن است باعث عفونت پوستی به نام سلولیت یا سپسیس بالقوه تهدید کننده زندگی (واکنش شدید بدن به عفونت) شود.

سایر علائم

تاول‌ ها، میخچه‌ ها و پینه‌ ها: در حالی که این موارد در افراد مبتلا به دیابت رایج است، اغلب با ایجاد زخم پای دیابتی در صورتی که پس از یک دوره قابل توجه بهبود نیافته باشند، مرتبط هستند.

تب و لرز بدن: مانند بسیاری از عفونت ها، زخم پا در حال توسعه ممکن است باعث تب و لرز شود. این نشانه تلاش بدن شما برای مبارزه با عفونت است. تب بقای باکتری ها را سخت تر می کند و سیستم ایمنی بدن شما را فعال می کند. تب شدید نشان می دهد که عفونت در حال گسترش است.

درد مداوم هنگام راه رفتن: ممکن است هنگام راه رفتن درد مداوم در پاها یا هنگام بالا بردن پاها درد پا داشته باشید.

پای ورزشکار: این عفونت قارچی باعث خشکی و ترک پوست می شود و باید فورا درمان شود. در غیر این صورت، ممکن است در برابر عوارض جدی مانند زخم پا آسیب پذیرتر باشید.

قانقاریا جزئی یا کامل: خطر قانقاریا، نوعی مرگ بافتی، در افراد مبتلا به دیابت بیشتر است. علائم قانقاریا شامل تورم، تاول، درد ناگهانی و شدید، پوست نازک و براق و تغییر رنگ پوست است. بسته به نوع قانقاریا، رنگ آن می تواند آبی، قرمز، بنفش، سیاه یا برنزی باشد.

اگر متوجه مشکل شدید چه کاری انجام دهید

علائم زخم دیابت روی پا را هرگز نباید بدون درمان رها کرد. اگر هر یک از علائم ذکر شده در بالا را دارید یا فکر می کنید که ممکن است زخم پا داشته باشید، باید در اسرع وقت توسط پزشک برای جلوگیری از آسیب بیشتر و عفونت احتمالی مراجعه کنید. هر چه زودتر به دنبال کمک پزشکی باشید، احتمال بروز عوارض کمتر می شود.

متخصصان ما در مرکز درمان در منزل و پرستاری در منزل ژینو خدمات تخصصی را برای درمان زخم پای دیابتی ، درمان عفونت و پانسمان زخم در منزل ارائه می دهند.