نارسایی قلبی که به عنوان نارسایی احتقانی قلب نیز شناخته می شود، یک بیماری مزمن و پیشرونده است که در آن قلب قادر به پمپاژ خون کافی برای رفع نیازهای بدن نیست. زمانی اتفاق می‌افتد که عضله قلب ضعیف یا آسیب ببیند و منجر به کاهش توانایی گردش خون موثر در سراسر بدن شود.
نارسایی قلبی به طور معمول به دو نوع طبقه بندی می شود: نارسایی سیستولیک قلب و نارسایی دیاستولیک. در نارسایی سیستولیک قلب، توانایی قلب برای انقباض و پمپاژ خون مختل می شود. در نارسایی دیاستولیک قلب، توانایی قلب برای استراحت و پر شدن از خون به خطر می افتد. هر دو نوع می توانند با هم رخ دهند.
نارسایی قلبی می تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود، از جمله:
- بیماری عروق کرونر: باریک شدن یا انسداد شریان های کرونری که خون را به عضله قلب می رسانند، اغلب به دلیل آترواسکلروز (تجمع پلاک).
- حمله قلبی: انسداد ناگهانی جریان خون به قلب که باعث آسیب به عضله قلب می شود.
- فشار خون بالا (فشار خون): افزایش طولانی مدت فشار خون می تواند قلب را تحت فشار قرار دهد و به مرور زمان آن را ضعیف کند.
- کاردیومیوپاتی: بیماری ها یا شرایطی که مستقیماً بر عضله قلب تأثیر می گذارد و باعث ضعیف شدن، سفت شدن یا بزرگ شدن آن می شود.
- مشکلات دریچه قلب: عملکرد نادرست دریچه های قلب، مانند دریچه هایی که تحت تاثیر تنگی دریچه (تنگ شدن) یا نارسایی (نشت) قرار می گیرند، می تواند بار کار بر روی قلب را افزایش دهد.
- نقایص مادرزادی قلب: ناهنجاری‌های ساختاری موجود در بدو تولد می‌تواند به نارسایی قلبی در مراحل بعدی زندگی کمک کند.
علائم نارسایی قلبی
- تنگی نفس، به ویژه در حین فعالیت بدنی یا هنگام دراز کشیدن.
- خستگی و ضعف.
- تورم (ادم) در پاها، مچ پا یا شکم.
- ضربان قلب سریع یا نامنظم.
- سرفه یا خس خس مداوم.
- کاهش توانایی ورزش کردن.
- افزایش وزن به دلیل احتباس مایعات.
- کاهش اشتها یا حالت تهوع.
درمان نارسایی قلبی
هدف درمان نارسایی قلبی مدیریت علائم، بهبود کیفیت زندگی و کند کردن پیشرفت بیماری است. این ممکن است شامل اصلاح سبک زندگی (مانند رژیم غذایی سالم برای قلب، ورزش و مدیریت وزن)، داروها (مانند دیورتیک ها، بتا بلوکرها و مهارکننده های ACE)، دستگاه های کاشته شده (مانند ضربان ساز یا دفیبریلاتور) و در برخی موارد باشد. مداخلات جراحی (مانند پیوند عروق کرونر یا ترمیم/تعویض دریچه قلب).
برنامه درمانی معمولاً با شرایط خاص فرد تنظیم می شود و ممکن است ترکیبی از رویکردهای زیر را شامل شود:
اصلاح سبک زندگی: اتخاذ یک سبک زندگی سالم برای قلب می تواند به مدیریت نارسایی قلبی کمک کند. این شامل:
پیروی از یک رژیم غذایی متعادل: مصرف رژیم غذایی کم سدیم (نمک) و میوه ها، سبزیجات، غلات کامل، پروتئین های بدون چربی و چربی های سالم
فعالیت بدنی منظم: درگیر شدن در ورزش منظم طبق توصیه یک متخصص مراقبت های بهداشتی. ورزش به تقویت قلب و بهبود سلامت کلی قلب و عروق کمک می کند.
مدیریت وزن: دستیابی و حفظ وزن سالم برای کاهش فشار بر قلب.
محدود کردن الکل و اجتناب از سیگار: کاهش مصرف الکل و ترک سیگار، زیرا می توانند علائم نارسایی قلبی را بدتر کرده و خطر عوارض را افزایش دهند.
مدیریت استرس: ترکیب تکنیک‌های کاهش استرس، مانند تمرین‌های تمدد اعصاب یا شرکت در فعالیت‌هایی که بهزیستی عاطفی را ارتقا می‌دهند.
خواب کافی: اطمینان از خواب آرام کافی برای حمایت از سلامت قلب.
داروها
ممکن است چندین دارو برای مدیریت نارسایی قلبی تجویز شود، از جمله:
- دیورتیک ها: به کاهش احتباس مایعات و تسکین علائم اضافه بار مایعات کمک می کند.
- مهارکننده‌های ACE (مهارکننده‌های آنزیم تبدیل‌کننده آنژیوتانسین) یا ARB (مسدودکننده‌های گیرنده آنژیوتانسین): رگ‌های خونی را گشاد می‌کنند، فشار بر قلب را کاهش می‌دهند و جریان خون را بهبود می‌بخشند.
- بتا بلوکرها: ضربان قلب را کاهش می دهند و فشار خون را کاهش می دهند و بار کاری بر روی قلب را کاهش می دهند.
- آنتاگونیست های آلدوسترون: اثرات هورمون آلدوسترون را مسدود می کنند که می تواند منجر به احتباس مایعات شود.
- دیگوکسین: به تقویت انقباضات قلب و کنترل ضربان قلب کمک می کند.
- سایر داروها: بسته به شرایط خاص و علل زمینه‌ای، ممکن است داروهای اضافی مانند هیدرالازین، نیترات‌ها یا ساکوبیتریل/والزارتان تجویز شود.
مدیریت شرایط زمینه ای
درمان و مدیریت شرایط زمینه ای که به نارسایی قلبی کمک می کند، مانند فشار خون بالا، دیابت، بیماری عروق کرونر، یا اختلالات دریچه قلب.
جراحی
جراحی به عنوان آخرین گزینه و در شرایط حاد بیماری توصیه می شود.
بیشتر بخوانید :
1 دیدگاه. همین الان خارج شوید
[…] نارسایی قلبی […]