زخم فشاری که به عنوان زخم بستر نیز شناخته می شود، یک آسیب موضعی به پوست و یا بافت زیرین است که معمولاً بر روی یک برجستگی استخوانی در نتیجه فشار، اصطکاک یا نیروهای برشی طولانی مدت ایجاد می شود.
زخم های فشاری معمولاً در افرادی دیده می‌شود که برای مدت طولانی در بستر هستند، روی صندلی چرخدار هستند یا به دلایل دیگری بی‌حرکت هستند.
شدت زخم بستر معمولاً بر اساس مرحله آن طبقه بندی می‌شود و عواملی که می توانند در ایجاد آن نقش داشته باشند عبارتند از تغذیه نامناسب، کم آبی بدن، بی اختیاری ادرار و برخی شرایط پزشکی مانند دیابت و بیماری های عروقی.
پیشگیری و مدیریت زخم بستر شامل جابجایی مکرر بیمار برای کاهش فشار، حفظ بهداشت و رطوبت پوست، تامین تغذیه و آبرسانی کافی و استفاده از پانسمان های مناسب زخم و سطوح حمایتی است. شناسایی و رسیدگی به علل زمینه ای زخم های بستر و همچنین درمان هرگونه عفونت یا عارضه ای که ممکن است ایجاد شود، مهم است.
دلایل زخم فشاری
علت اصلی این زخم ها ، فشار طولانی مدت بر روی پوست و بافت های زیرین است که می تواند خون رسانی به ناحیه را قطع کند و منجر به آسیب بافتی و مرگ سلولی شود.
عوامل دیگری که می توانند در ایجاد آن نقش داشته باشند عبارتند از اصطکاک، برش، رطوبت، تغذیه نامناسب، کم آبی، بی اختیاری و شرایط پزشکی که بر گردش خون تأثیر می گذارد، مانند دیابت و بیماری های عروقی.
عوامل خطر:
برخی از عواملی که خطر ابتلا به زخم فشاری را افزایش می دهند عبارتند از:
بی تحرکی: افرادی که در بستر هستند، روی صندلی چرخدار هستند یا نمی توانند مرتباً موقعیت خود را تغییر دهند در معرض خطر بیشتری هستند.
تغذیه نامناسب: کمبود مواد مغذی کافی، به ویژه پروتئین، می تواند بهبود زخم را مختل کند و حساسیت به زخم های فشاری را افزایش دهد.
سن: افراد مسن به دلیل کاهش قابلیت ارتجاعی پوست و گردش خون، بیشتر مستعد ابتلا به زخم های فشاری هستند.
شرایط پزشکی: برخی شرایط مانند دیابت و بیماری های عروقی می توانند گردش خون را مختل کنند و خطر زخم فشاری را افزایش دهند.
بی اختیاری: رطوبت می تواند پوست را نرم کند و خطر زخم فشاری را افزایش دهد.
وضعیت روانی: افراد مبتلا به اختلالات شناختی ممکن است نتوانند با ناراحتی ارتباط برقرار کنند یا موقعیت خود را برای کاهش فشار تغییر دهند.
جلوگیری از زخم فشاری
پیشگیری از زخم فشاری شامل شناسایی افراد در معرض خطر و اجرای استراتژی هایی برای کاهش فشار و حفظ یکپارچگی پوست است. برخی از استراتژی های رایج پیشگیری عبارتند از:
جابجایی: بیماران باید هر 2 ساعت یا بیشتر در صورت لزوم برای کاهش فشار روی برجستگی های استخوانی جابجا شوند.
سطوح نگهدارنده: تخت ها و تشک های تخصصی که فشار را به طور یکنواخت توزیع می کنند می توانند برای کاهش خطر زخم فشاری استفاده شوند.
مراقبت از پوست: تمیز و خشک نگه داشتن پوست برای جلوگیری از زخم فشاری مهم است. مرطوب کردن پوست در صورت لزوم نیز می تواند به جلوگیری از خشکی و ترک خوردن کمک کند.
تغذیه: تغذیه مناسب برای حفظ سلامت پوست و جلوگیری از زخم بستر ضروری است. یک رژیم غذایی متعادل که شامل پروتئین و مایعات کافی باشد، مهم است.
تحرک: تشویق بیماران به حرکت و ورزش تا حد امکان می تواند به پیشگیری از زخم فشاری کمک کند. فیزیوتراپی ممکن است برای کمک به بیماران برای حفظ تحرک ضروری باشد.
مراقبت از بی اختیاری: مراقبت مناسب از بی اختیاری برای جلوگیری از رطوبت از نرم شدن پوست و افزایش خطر زخم فشاری مهم است.
آموزش: آموزش بیماران، مراقبان، و متخصصان مراقبت های بهداشتی در مورد عوامل خطر و پیشگیری از زخم بستر برای جلوگیری از پیشرفت آنها مهم است.
شناسایی افراد در معرض خطر ابتلا به زخم بستر و اجرای استراتژی های پیشگیری در اسرع وقت برای جلوگیری از ایجاد این زخم ها مهم است. نظارت منظم و ارزیابی مجدد راهبردهای پیشگیری نیز برای اطمینان از اثربخشی مداوم آنها مهم است.
درمان زخم فشاری
کاهش فشار: اولین قدم در درمان زخم بستر، کاهش فشار روی ناحیه آسیب دیده است. این کار را می توان با جابجایی مکرر بیمار، استفاده از سطوح حمایتی تخصصی، مانند بالشتک یا تشک، و استفاده از آتل یا بریس برای کاهش فشار روی برجستگی های استخوانی انجام داد.
پانسمان زخم: انواع مختلفی از پانسمان زخم وجود دارد که بسته به مرحله و شدت زخم ممکن است برای درمان زخم فشاری استفاده شود. پانسمان های هیدروکلوئیدی، پانسمان های فوم و پانسمان های آلژینات معمولاً برای حفظ محیط مرطوب زخم و بهبودی استفاده می شوند.
متخصصان ما در بهترین مرکز پرستاری در منزل تهران خدمات پانسمان زخم و تعویض پانسمان را ارائه می دهند.
دبریدمان: دبریدمان شامل برداشتن بافت مرده از زخم برای بهبود بهبود است. این ممکن است با جراحی، با استفاده از ابزار تیز یا با استفاده از عوامل شیمیایی برای تجزیه بافت مرده انجام شود.
آنتی بیوتیک ها: اگر زخم بستر عفونی باشد، ممکن است برای درمان عفونت آنتی بیوتیک تجویز شود.
حمایت تغذیه ای: تغذیه کافی برای بهبود زخم ضروری است. بیماران مبتلا به زخم فشاری ممکن است به مواد غذایی نیاز برای اطمینان از دریافت مواد مغذی کافی نیاز داشته باشند.
جراحی: در موارد شدید، ممکن است جراحی برای ترمیم زخم و بازگرداندن یکپارچگی بافت مورد نیاز باشد. گزینه های جراحی ممکن است شامل پیوند پوست یا بازسازی فلپ باشد.
مهم است که پیشرفت زخم را به طور منظم تحت نظر داشته باشید و در صورت لزوم برنامه درمانی را تنظیم کنید. بیماران مبتلا به زخم بستر ممکن است به مراقبت و حمایت مداوم برای جلوگیری از عود و بهبود بهبود نیاز داشته باشند.
مقالات مرتبط :