اگزما که به عنوان درماتیت آتوپیک نیز شناخته می شود، یک بیماری مزمن پوستی است که باعث قرمزی، خارش و لکه های پوستی ملتهب می شود.
این یک بیماری شایع است که افراد در هر سنی را تحت تاثیر قرار می دهد، اما بیشتر در کودکان تشخیص داده می شود. اگزما مسری نیست و از فردی به فرد دیگر منتقل نمی شود.
علت دقیق این بیماری شایع پوستی مشخص نیست، اما اعتقاد بر این است که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی است. افراد مبتلا به اگزما دارای یک سد پوستی ضعیف هستند که به مواد محرک و آلرژن ها اجازه می دهد راحت تر به پوست نفوذ کنند. این می تواند منجر به یک پاسخ التهابی شود که باعث علائم بیماری می شود.
اگزما اغلب با دوره های شعله ور شدن و بهبودی مشخص می شود. در طول شعله ور شدن، پوست آسیب دیده ممکن است به شدت خارش دار و ملتهب باشد. خاراندن ناحیه آسیب دیده می تواند علائم را بدتر کرده و منجر به عفونت شود. در طول دوره بهبودی، ممکن است پوست نرمال یا فقط کمی خشک و خارش دار به نظر برسد.
انواع اگزما
درماتیت آتوپیک
این شایع ترین نوع است. اغلب در افرادی که سابقه خانوادگی آلرژی یا آسم دارند دیده می شود. درماتیت آتوپیک معمولاً در دوران نوزادی یا اوایل کودکی ظاهر می شود و ممکن است با بزرگتر شدن کودک بهبود یابد یا ناپدید شود.
درماتیت تماسی
این نوع اگزما در اثر تماس با یک ماده محرک یا حساسیت زا مانند نیکل یا مواد معطر ایجاد می شود.
اگزمای نومولار
این نوع با لکه های پوستی گرد و سکه ای شکل که خارش دار و پوسته پوسته هستند مشخص می شود. اگزمای نومولار اغلب در اثر خشکی پوست، هوای سرد یا استرس ایجاد می شود.
درماتیت سبورئیک
این نوع روی پوست سر و صورت تاثیر می گذارد. با لکه های قرمز، خارش دار و پوسته پوسته پوست مشخص می شود. درماتیت سبورئیک اغلب در نوزادان و بزرگسالان (معروف به شوره سر) دیده می شود.
اگزمای دیسیدروتیک
این نوع دست و پا را درگیر می کند. این بیماری با تاول های کوچک و خارش دار که ممکن است با مایع پر شود مشخص می شود. اگزمای دیسیدروتیک اغلب در اثر استرس یا قرار گرفتن در معرض فلزات خاص ایجاد می شود.
روشهای درمان
هیچ درمان قطعی برای اگزما وجود ندارد، اما چندین راهکار وجود دارد که می تواند به مدیریت علائم کمک کند. هدف اصلی درمان کاهش التهاب و خارش، جلوگیری از عفونت و بهبود سد پوستی است.
کورتیکواستروئیدهای موضعی اغلب برای کاهش التهاب و خارش در هنگام شعله ور شدن استفاده می شوند. این داروها قدرت های متفاوتی دارند و می توانند مستقیماً در ناحیه آسیب دیده استفاده شوند. هنگام استفاده از کورتیکواستروئیدها، رعایت دستورالعمل های پزشک بسیار مهم است، زیرا استفاده بیش از حد می تواند منجر به نازک شدن پوست شود.
مرطوب کننده ها نیز بخش مهمی از درمان اگزما هستند. آنها به آبرسانی پوست و بهبود سد پوست کمک می کنند. مهم است که مرطوب کننده ای را انتخاب کنید که بدون عطر و ضد حساسیت باشد.
علاوه بر این درمان ها، چندین تغییر در شیوه زندگی وجود دارد که می تواند به مدیریت علائم اگزما کمک کند. این شامل:
اجتناب از محرک ها
مواردی که باعث اگزما شما می شود را شناسایی کرده و از آن اجتناب کنید. این ممکن است شامل برخی از غذاها، پارچه ها یا محصولات مراقبت شخصی باشد.
هیدراته نگه داشتن پوست
برای حفظ رطوبت پوست و جلوگیری از خشکی به طور مرتب از مرطوب کننده استفاده کنید.
اجتناب از خاراندن
خاراندن می تواند علائم اگزما را بدتر کرده و منجر به عفونت شود. سعی کنید از خاراندن ناحیه آسیب دیده خودداری کنید و به جای آن از کمپرس خنک یا کرم های ضد خارش استفاده کنید.
مدیریت استرس
استرس می تواند باعث تشدید اگزما شود. سعی کنید استرس را از طریق تکنیک های آرامش بخش، مانند یوگا یا مدیتیشن مدیریت کنید.
بیشتر بخوانید :
مراقبت از پاها در بیماران دیابتی